Persoonlijk leiderschap of persoonlijk ‘lijderschap’??
Om wat danook te bereiken in het leven, moet je je inspannen. Hoe nu op een duurzame manier inspannen teneinde een ‘blijvend’ resultaat op te leveren. Wat is daarbij het verschil tussen persoonlijk leiderschap en persoonlijk ‘lijderschap’?
Inspannen vanuit een doel
Een voorbeeld. Recentelijk ben ik in het bezit van een Vivofit, een horloge om mijn beweging te registreren en om bewust doelen te stellen ten behoeve van mijn gezondheid. (een onverwachts geschenk van mijn dochter!)
Welk een prettige sensatie: ik ben mij weer heel bewust geworden van het nut van het hebben van een concreet doel! Iets waar ik mijn energie op kan richten, waar ik nieuwsgierig naar ben of ik goed bezig ben! Mijn dagelijkse target: 7500 stappen heb ik meerdere keren behaald! Ik had niet verwacht dat het aangereikt krijgen van (prestatie)doelen zo’n invloed kon hebben. Het (letterlijk en figuurlijk) heldere doel helpt mij om mijn gezondheid te onderhouden. Is dit persoonlijk leiderschap?
Inspannen vanuit een gevoel
Nog een voorbeeld. Het gebeurt mij met zekere regelmaat dat ik ‘gewoon;’ aan de slag ga, bijvoorbeeld om deze blog te schrijven.
Een prima doel, maar ik heb niet geconcretiseerd hoe mijn blog eruit gaat zien en wanneer ik deze afrond. Ik vind het plezierig om er mijn energie aan te geven. Elk concept is weer een verbetering ten opzichte van het vorige concept. Als ik geen zin meer heb of het vlot niet, dan stop ik om op een ander moment de draad weer op te pakken. Is dit persoonlijk leiderschap?
Duurzaamheid van inspanning
Ik dènk dat ik persoonlijk leiderschap toon, maar is dit het geval? Mijn inspanningen leiden wel tot resultaten, maar steeds meer bedenk ik mij dat bij beide benaderingen niet heel duurzaam zijn. Meerdere valkuilen zijn hier debet aan.
Valkuilen
Als het tonen van inzet sterk leunt op het hebben van concrete en uitdagende doelen, dan is de stimulerende werking hiervan vaak van tijdelijke aard. Een valkuil is dat je al te zeer afhankelijk wordt van de aantrekkelijkheid, nieuwigheid of nabijheid van de (aangereikte) doelen. Als doelen wegvallen of als ze ‘gewoon’ of routinematig worden, heeft dat vaak negatieve gevolgen voor de inzetbereidheid. Zelf heb ik gemerkt dat mijn eerste euforie over het realiseren van doelen met mijn Vivofit na de eerste weken wat minder werd. Ik ben mij er nog steeds van bewust, maar ben minder gretig gefocust op het doen van (minimaal) 7500 stappen!
Als het hebben van een goed gevoel een belangrijke voorwaarde is om je in te spannen, dan zijn er eveneens valkuilen te benoemen. Wat doe je bijvoorbeeld als het tegenzit, als de gewenste doelen op zich laten wachten of als je geen waardering oogst met jouw inspanningen? Met andere woorden: wat ga je doen als het het gaat ‘schuren’ en het leveren van een inspanning meer een last dan een lust wordt? De meesten willen niet leven met dat negatieve (last) gevoel ofwel de ‘psychische pijntjes’. Het nadenken verwordt tot piekeren omdat geen duidelijkheid wordt gecreëerd of actie wordt ondernomen. Op basis daarvan wordt besloten om (even) te stoppen met de inspanning. Ik merk zelf dat er lange periodes ontstaan tussen de publicaties van mijn blogs!
Samengevat: zowel het werken vanuit een doel, als het werken op basis van een goed gevoel, maakt je afhankelijk. Het is ‘outside in’ handelen in plaats van ‘inside out’ Natuurlijk helpt een complimentje, ondersteuning of een externe spannende uitdaging. De kans dat je lijdt onder hetgeen jou wordt aangedaan of waar je je tegen verzet is echter groot. Er is dus sprake van persoonlijk lijderschap.
Persoonlijk leiderschap
Onderstaand schema heb ik in eerdere blogs reeds vanuit andere invalshoeken besproken. Het is nu toegespitst op het tonen van persoonlijk leiderschap.
Wat leert het schema: persoonlijke doelen (kwadrant B) evenals jouw gevoel (kwadrant C) zijn belangrijk. Je weet immers te concretiseren waar je naar toe wilt en je voelt ook wat de inspanning daartoe jou aan zowel ‘lusten als lasten’ oplevert.
Echter: in kwadrant A staan de essentiële zaken om persoonlijk leiderschap te tonen: the Why: waar doe ik het allemaal voor, waaraan wil ik mij verbinden?? Wat zijn voor mij betekenisvolle waarden of capaciteiten die ik wil inzetten?? Maar ook: the How: wat ga ik doen om mijn doelen te realiseren en: hoe verkrijg ik draagvlak?
Dus: persoonlijk leiderschap houdt voor mij in dat ik weet ik waarom ik mijn blogs wil schrijven en waarom bewegen/sporten waardevol zijn voor mij. De negatieve gevoelens waarmee ik tijdens mijn inspanningen mee te maken krijg, kunnen mijn stemming beïnvloeden, maar niet mijn gedrag. IK wil namelijk mijn betekenisvolle doelen realiseren. Dus: van A, via C naar B!!!
Laat ik mij sterk leiden door mijn negatieve gevoel, dan beland ik op enig moment in kwadrant D: ik schuif zaken naar voren of stop als ik geen zin meer heb. Ik laat dan persoonlijk lijderschap zien.
Kortom: zorg er voor dat je leidt met een korte ei en niet met een lange ij! Neem de tijd om voor jezelf te bepalen waarvoor je het allemaal doet en waarom de vele pogingen in het verleden een zachte dood stierven. Bewustwording van hoe het werkt bij jou in alle 4 de kwadranten, helpt om persoonlijk leiderschap te tonen.