Tja, niets menselijks is mij vreemd. Ik had goede voornemens om iedere maand in ieder geval één blog te schrijven, maar:……ik ben de afgelopen maanden in gebreke gebleven. U/jij als trouwe lezer van mijn blog moet gemerkt hebben dat de productie marginaal was: “izzie ziek, of: zou Nico een ‘writers block’ hebben”??
Niets van dit al; wat mij gebeurt, overkomt een ieder in allerlei varianten. De een neemt zich voor om te stoppen met roken of met drinken, de ander probeert eindelijk eens op tijd op afspraken te komen. Met goede voornemens probeert men van verslavingen of slechte gewoontes af te komen. Deze voornemens blijken echter na zoveel tijd verwateren: het ‘oude’ gedrag komt weer terug!
Waarom val ik nu terug of laat ik zaken op mij afkomen? Ach, er zijn altijd wel verklaringen die een beetje hout snijden, zoals: de vakantietijd, druk bezig met opdrachten, e.d. Daarnaast kan ik wellicht winnen aan ‘simpele doe(n)gerichtheid’ om een nog effectievere blogschrijver te worden. Maar dit zijn niet de ware verklaringen. In mijn geval heb ik mij te veel gefocust op het negatieve: “ik moet iedere maand een blog schrijven”. Dit is een belemmerende gedachte, waarbij ik aan (mijn eigen) ‘voorwaarden’ moet voldoen. Natuurlijk helpt discipline en structuur om doelen te realiseren. Maar:…..wat ik meer had kunnen doen, is het stilstaan bij waarom ik zo graag mijn blogs schrijf! In het 2 polen model (zie artikel en eerdere blogs) is dit zichtbaar gemaakt.
Mijn les is: ‘practice what you preach’: met deze blog heb ik mijzelf een spiegel voorgehouden, iets wat ik zo vaak/graag doe bij mijn coachees!
Mocht je zelf ‘slachtoffer’ zijn van een verslaving, stop dan met vechten. En bel voor het maken van een afspraak!
(je kunt je abonneren via de rss feed rechtsboven aan de pagina)
